EL TUOL SLENG MUSEO DEL GENOCIDIO S-21 Y CHOEUNG EK.

Dos lugares terroríficos en la historia reciente de Camboya son el colegio de Toul Sleng o prisión S-21 y el campamento de exterminio de CHOEUNG EK.
El Museo del Genocidio ubicado en el antiguo colegio que sirvió como centro de torturas, interrogaciones y ejecuciones llamado S-21 es uno de esos lugares donde el corazón se estremece, donde las lagrimas recorren tu rostro y donde el silencio se convierte en tu compañero.
Aquí los Jemeres Rojos, crearon una prisión de seguridad para eliminar a personas enemigas del Estado Kmpuchea Democrática. Aquí se realizaron las mas atroces interrogaciones, torturas y ejecuciones que uno pude imaginarse, mas de 17.000 personas pasaron aquí y solo sobrevivieron 12.
El lugar, un antiguo colegio fue convertido en prisión secreta, se crearon miniceldas y se sellaron las ventanas con barras de hierro. Los prisioneros estaban enganchados por los pies a barras de hierro y su espacio era reducido, las descargas eléctricas se sucedían a diario y el horror y la crueldad vivían aquí.
Recorrimos este lugar en silencio, perplejos y una vez mas la historia del ser humano me dio a conocer su lado mas terrible, ver las fotos de las victimas, sus rostros me conmovió hasta lo mas profundo......
Si el Museo del Genocidio me había provocado un gran dolor, la visita al Campo de Exterminio de Choeung no fue diferente.
Este Campo creado en un antiguo cementerio chino, fue el cruel testigo de los asesinatos de miles de camboyanos, traídos aquí con nocturnidad de la miserable prisión de Toul Sleng.
Aquí esos hombres, mujeres y niños serían asesinados de las formas mas crueles posibles, sobre todo con métodos sanguinarios, pues evitaban usar armas de fuego para ahorrar en munición. Ademas hay dos arboles testigos innegables de este genocidio, uno en el cual golpeaban a los niños hasta reventarles los cráneos y otro hoy llamado "del silencio" donde antes se ubicaba un gran altavoz con música a todo volumen para evitar o mas bien encubrir los gritos y súplicas de los ejecutados.
Aquí los Jemeres Rojos realizaron asesinatos en masa, en 1975 fueron encontrados mas de 9000 cadáveres en las diferentes fosas comunes y a día de hoy aquí se erige un monumento para recordar a las victimas. Este mausoleo tiene en su interior unos 5000 cráneos humanos.
La visita a estos dos lugares, donde la malicia, la crueldad y la sinrazón reinaron durante un tiempo me provocó una enorme tristeza, la historia volvía a mostrarme la parte mas horrenda del ser humano.

graves of the last prisoners who were killed at Tuol Sleng/ groby ostatnich ofiar więzienia Tuol Sleng/ las tumbas de los últimos prisioneros muertos en Tuol Sleng.

the wooden consturction where the prisoners were tortured by hanging on their hands for many hours/ drewniana konstrukcja na której wieszano więźniów za ramiona i pozostawiano w tej samej pozycji na wiele godzin/ aquí se dejaba a los prisioneros colgados a sus brazos durante horas.

accumulator used for elecric shocks/ akumulator wykorzystywany do wstrząsów elektrycznych/ acumulador para descargas eléctricas.

listening to the survivor stories in a place where so many were killed/ słuchając historię tych którzy przeżyli, w miejscu gdzie tak wielu zginęło/ escuchando las historia de los supervivientes, donde tantos han perdido sus vidas.

mass graves/ masowe groby/ fosas comunes.

parts of clothing are still to find here and there/ w wielu miejscach nadal można znaleźć kawałki ubrań należące do ofiar/ todavía se pueden encontrar partes de ropa repartidas por el recinto.

Probably everyone heard about the sad history behind Pol Pot's regimen in Cambodia. But it's something else just to read about it and really see the places, where people were killed and meet the few who survived the worst.

In Phnom Penh we have payed a long visit to one of Khmer Rouge secret prisons- Tuol Sleng. What was once a high school turned to be one of at least 150 execution centers in the country. Tuol Sleng in khmer means "Hill of the Poisonous Trees" but the actual name, given to it by Khmer Rouge was "Security Prison 21". In the years between 1975 and 1979 the total of about 17.000 people has been prisoned there, although noone knows the real numbers, which often are estimated to be much higher. Usualy there were about 1000-1500 prisoners at time, each of them had been held there for about 2-3 months before beeing killed or dying from exhaustement. All of them had undergone extreme tortures like beating, electric shocks, burning with hot metals, hanging, drowning, suffocating with plastic bags, cutting with knives, bleeding (to death, pulling out fingernails, pouring alcohol in open wounds, holding heads under water and even raping the female prisoners.... 

There were only 12 known survivors of the prison, two of the three still alive- Chum Mey and Bou Meng- can be see everyday at the museum, where they promote their memoirs and keep the memory of this horrible place alive.

The visit was really touching and left us speechless for a long time, but the worst was yet to come. We also visited the Killing Fields on the suburbs of the capital. Killing Fields is actually called Choeung Ek Genocide Center. It is a mass grave of the vistims of the Khmer Rouge regimen, that were killed here 1975-1979. So many people lost their lives here in mass executions: both men, women and children. Almost 9000 bodies were found here. 

The place is just undescribable. There isn't much left... you can still see the opened mass graves, find some clothing hanging on the trees or hidden under old leafs, but your imagination gives you the visions of the horrible things that happend here, which you just can't stop... you simply feel the fear, the helplessness and the sorrow of the victims. The silence that surrounds you is heavy, dark and breathtaking...

Będąc w Phnom Penh odbyliśmy dwie obowiązkowe wizyty. Muzeum Tuol Sleng, dawne liceum, było podczas reżimu Pol Pota jednym z większych sekretnych więzień i jednym ze 150 miejsc, gdzie dokonywano regularnych egzekucji przeciwników Pol Pota oraz tysięcy o to podejrzanych, niewinnych osób. Tuol Sleng oznacza wzgórze trujących drzew.  W latach 1975-79 przetrzymywano tu w sumie około 17000 osób choć liczby te są niekompletne i prawdopodobnie o wiele wyższe. Jednorazowo trzymano tu ok. 1000-1500 więźniów przez średnio 2-3 miesiące zanim dokonywano na nich egzekucji, lub umierali z wycieńczenia. Wszyscy uwięzieni poddawani byli regularnym torturom, takim jak bicie, szoki elektryczne, oparzanie metalowymi przedmiotami, topienie, podduszanie plastikowymi torbami, cięcie nożem, wykrwawianie, wyrywanie paznokci, polewanie otwartych ran alkoholem, medyczne eksperymenty bez znieczulenia, podwieszanie, podtapianie głowy oraz niedozwolone przez reżim, choć nierzadkie w praktyce gwałty na więźniarkach. Tylko 12 osób przeżyło więzienie. Troje ocalonych żyje nadal, a dwóch z nich można codziennie spotkać w więzieniu, gdzie starają się utrzymać żywe wspomnienia o tym, co zaszło Tuol Sleng.

Poruszająca wizyta w więzieniu była tylko wstępem do tego, co nas oczekiwało na Polach Śmierci. Choeung Ek położone jest kilkanaście kilometrów od Phnom Penh. utaj odkryto po tuż po obaleniu reżimu masowe groby z ok. 9000 ciał. Zabijano tu zarówno kobiety, mężczyzn oraz dzieci (poprzez rozbijanie ich głów o drzewa). W buddyjskiej stupie, postawionej tu na cześć ofiar zobaczyć można ok 5000 czaszek oraz innych kości, znalezionych w tym miejscu. Miejscami widać jeszcze zagłębienia w ziemi- otwarte masowe groby. Nie wszystkie z nich zostały już odnalezione. Wiele ciał spoczywa nadal pod ziemią oraz pod wodą na tych podmokłych terenach. Gdzieniegdzie znaleźć można leżące na ziemi kawałki kości, odkrywane z czasem przez naturę. Z drzew zwisają miejscami kawałki ubrań. Poza tym jest tu cicho. Przeraźliwie cicho... i tylko delikatny powiew wiatru, który zdaje się krzyczeć głosem tysięcy ofiar, odbiera na sekundę oddech...