viernes, 17 de enero de 2014

EL ULTIMO ABRAZO FUE PARA VOSOTROS....

Mi vida en Francia no podría narrarse sin la presencia de mi Hermano Hadrien, el fue quien sin saberlo le dio color a mi vida en Francia, porque en el encontré de un suspiro todo aquello que añoraba, un amigo, un hermano, un granuja, un compañero....y por fin ,pude compartir todo con alguien que me producía simplemente felicidad al verlo, hasta el punto que me regalo un padre francés, Herve, un hombre con el corazón mas grande que toda la campiña francesa. 
Por eso mi último abrazo antes de irme de Francia no podía ser para otras personas que a ellos.....un abrazo lleno de recuerdos, risas, festivales, trabajos, amaneceres, juergas, aperos, naturaleza, resacas, lágrimas, viajes, furgonetas......un abrazo de verdad, en el cual encuentras la calma , la paz, el amor, las lagrimas, la felicidad .......un abrazo que me acompañara en mi viaje hacia quien sabe donde...
JE VOUS AIME MON PERE ET MON FRÈRE!!!!VOUS ME MANQUEZ CHAQUE JOURS!!
NOS DESPEDIMOS, Y EN EL ADIOS YA ESTABA LA BIENVENIDA......
NOUS PRENONS CONGÉ, ET DANS L'ADIEU DÉJÀ ETAIT LA BIENVENUE.... 







Our french family are Hadrien and his dad. Hadri was our first friend in Montauban and we spent our last french evening with them. Also Violette, Karim and Maud came.They prepared a lovely dinner for us and we promised to come back soon to see them- and we will!!!We love you!!!

Szorcik: Żeby było jeszcze rzewniej... ostatni francuski wieczór spędziliśmy z naszym pierwszym przyjacielem z Montauban- Hadrienem, jego tatą, Violette, Karimem oraz Maud. Niełatwo było się rozstać, bo traktujemy ich jak naszą francuską rodzinę- ale przecież już niedługo zobaczymy się znowu!

No hay comentarios:

Publicar un comentario