martes, 17 de mayo de 2016

MANZANILLO Y NUESTRO PRIMER OSO PEREZOSO.

Nuestra aventura hacia Manzanillo fue simplemente alucinante. Emprendimos ruta desde Playa Chiquita hacia Punta Uva, en un recorrido brutal por playas desiertas de colores abrumadores, disfrutando con cada sonido, con cada olor, con cada panorama y con cada sensación que la naturaleza nos daba en estos confines de Costa Rica.
Tras varios kilómetros de caminata y al llegar a Punta Uva, donde un río se junta con el coloreado Caribe tuvimos la suerte de ver nuestro primer ¡Oso Perezoso!. La explosión de alegría por ver aquel animal tan curioso, llenó de vida aquel instante. Durante mas de media hora no pude quitar la vista sobre aquel individuo que portaba a su bebe y se movía con dulzura y sosiego entre aquel frondoso bosque al que acabábamos de llegar.
El día quizás ya había merecido la pena, pero es que la aventura hacia Manzanillo siguió regalándonos momentos espectaculares. Las playas de película se sucedían y de repente, nos vimos en el interior de una jungla verde intensa, húmeda y llena de sonidos alborotados. Allí los animales se sucedían, los pájaros o las rapaces sobrevolaban nuestra ruta y el aire limpio y empalagoso de pura vida, llenaba nuestros pulmones.
La jungla de Manzanillo era brutal, la costa estaba diseñada bajo las mas hermosas ideas de algún discípulo de Neptuno y estar allí perdido, encontrando mas osos perezosos y nuestra propia calma hacían del lugar un templo de vida y alegría. Todo esfuerzo por haber llegado aquí mereció la pena, y la inmensa sonrisa de nuestros tres rostros indicaba que el lugar y los perezosos habían sido un regalo excepcional del viaje.
Manzanillo queda por méritos propios como uno de esos lugares que mas me han abrumado en estos mas de dos años y medio de viaje.






¡Nuestro primer Oso Perezoso!.
























Manzanillo became our new favorite (before we realized, that each new caribbean location from now on was about to become it aswell). The lonely, almost deserted beaches are surrounded by deep, green forrests. We went on a day beach trek (a part of the trek was actually all about laying at the beach:)), started at Playa Chiquita and went all over to Punta Uva and than entered the jungle for a while aswell. The beaches were amazing, punta uva looked like taken from a postcard but the jungle was pure magic- a forest that could make the background for the Avatar movie. Big, colourfull plants, thousand shades of green and as a bonus- wild animals. Monkeys, hundreds of birds and insects and our first sloths (a mother with a baby among them!).

Manzanillo zdobylo pierwsze miejsce w plebiscycie na najpieknieszy zakatek swiata (choc szybko okazalo sie ze muci to miejsce dzielic z innymi). Plaze skapane w blekitnej, spienionej wodzie, prawie wyludnione i otoczone zilonymi, gestymi lasami, poprzedzierane gdzieniegdzie konczacymi swoj bieg rzekami. Naturalne wodne laguny, delikatny piasek, czasami wulkaniczne skaly i setki palm kokosowych pochylajacych sie nad wzburzona tafla morza. Nasz pieszy spacer od Playa Chiqiuta do Punta Uva ciagnal sie szczesliwie w nieskonczonosc za sprawa czestych przystanow na kapiel, leniuchowanie na piasku i po prostu oddychanie tym pieknem. Okolice Punta Uva okazaly sie cudownym wynagrodzeniem za niespieszne przejscie tego dlugiego plazowego szlaku. Widoki wydawaly sie byc wyciete z upiekszonych photoshopem widokowek, a jednak byly realne, piekne i na wyciagniecie reki. Najbardziej magiczna okazala sie jednak dzungla. Byla taka, jaka zawsze wyobrazalam sobie w tle dla Tarzana, idealna jako tlo do kolejnej czesci Avatara. Zielen miala tu tysiac odcieni, drzewa i inne rosliny byly tak gigantyczne, ze mielismy wrazenie, ze jestesmy krasnoludkami w jakiejs magicznej krainie. Kolorowe kwiaty mialy fantazyjne ksztalty a idylli dopelnialy odlegle krzyki malp, spiew ptakow i brzeczenie niezliczonych insektow. Udalo nam sie tez zobaczyc nasze pierwsze leniwce- a wsrod nich mame z wtulonym w nia malenstwem!

1 comentario:

  1. Que buena chavales! Yo alucine me adentre varios kilometros desde el final de manzanillo hasta llegar a calas que ni Robinson Crusoe, que paisajes y jungla.
    Me da a mi que cruze a suelo panameño y todo jejeje
    Disfrutar majos

    ResponderEliminar