FURGONETA AZUL: GUYANA, THE LAND OF MANY WATERS.

Nuestro periplo por La República Cooperativa de Guyana , The Land of Many Waters, duró 19 días, poco, si tenemos en cuenta el buen recibimiento y la hospitalidad que recibimos a cada segundo.
Guyana, queda encuadrada en las mas bellas páginas de nuestro Periplo Alrededor del Mundo. La Hospitalidad, Generosidad y Amistad que aquí encontramos bien lo merecen.
Este país independizado de sus últimos colonos, los ingleses, hace 51 años, es un país con una mezcla cultural y racial importante. Si durante siglos, españoles, franceses, holandeses e ingleses colonizaron el territorio, no fueron otros que indios nativos, esclavos africanos y posteriormente tras la abolición de la esclavitud, indios y chinos traídos como mano de obra barata quienes trabajaron en estas tierras donde el agua lo cubre todo. Todas estas culturas, conviven hoy en un mestizaje asombroso, de paz y armonía.
Guyana nos regalo nuevas amistades, nuevos paisajes y el amor profundo por nuevos recuerdos importantes, llenados y regados por la hospitalidad y generosidad de quienes el camino puso a nuestro encuentro.
Guyana, llena de tierras húmedas, costas tupidas por manglares, pantanos, arroyos de aguas negras y bastos ríos como los Essequibo, Demerara y Berbice no puede mas que empaparte en todos los sentidos.
Uno puede encontrar un mismo día las mas deliciosas recetas indoguyanesas con las que llenar tus dedos de sabor profundo a India, el abrazo mas profundo de un hermano rastafari, la sonrisa de un musulmán, la invitación de un cristiano o el aroma alegre de los innumerables rostros afroguyaneses con los que cruzar una mirada.
Guyana, nos permitió bañarnos en sus arroyos de aguas negras, viajar a través del paladar, abrazarnos a nuevos amigos que el mestizaje guyanes puso en nuestro camino y que junto a ellos tantos buenos y divertidos momentos pudimos disfrutar.
THANKS GUYANA!!!, I & I RASTAFARAI.

**************************************
`(EN) We actually didn´t have Guyana in our original travel plan in South America, but we are more than happy that we got temptet and finally did visit. We loved it. And the reason why we are so positive about our exerience in Guyana are the people. They are always helpful, smiling and open.
What we also liked a lot is the diversity: of races, religions, cultures.... but they still seem to be able to live in harmony (I know it´s not as rosy as it looks, but they do get along better than in many places we know!). This multi-culti melting pot was exactly what we always imagined, caribbean countries would be.

****************************************
(PL) Tak naprawdę Guyana nigdy nie widniała na naszej wymarzonej trasie polodniowoamerykanskiej- po prostu im bliżej byliśmy, tym bardziej stawało się oczywiste że tam pojedziemy. Jesteśmy bardzo szczęśliwi, że wizyta w tej części kontynentu tak bezczelnie zakradła się w nasze plany Jest to kolejny dowód na to, że warto zbaczać z utartych turystycznych szlaków i dać się pokierować losowi- wtedy właśnie dzieją się najlepsze rzeczy. Bo Gujana była wspaniała!
Wyjątkowość tego kraju kryje się w jego mieszkańcach. Z życzliwością spotykamy się w naszym życiu co dziennie, ale aby opisać Gujańczyków słowo życzliwość nie wystarczy. Ludzie są tu przemili, pomocni i zawsze uśmiechnięci i skorzy do pogawędki- ale nie są przy tym uciążliwi ani nachalni. Przez cały nasz pobyt porządnie naładowaliśmy nasze baterie pozytywną energią i optymistycznym podejściem do życia.
Gujana okazała się spełnić wszystkie nasze oczekiwania co do karaibskiego sposobu życia.
Podobała nam się też wielokulturowość, wielorasowosc i różnorodność religijna, które zdają tutaj egzamin z życia codziennego. Oczywiście, nie wszystko jest tu różowe, problemy istnieją a ta kulturowa mieszanka jest wynikiem trudnej i smutenj historii kolonializmu, rasizmu i wyzysku.... Mimo trudności jednak, wydaje się że Gujańczycy znaleźli klucz do harmonijnej wspolegzystencji.

FOOD/ JEDZENIE/ COMIDA

EN In Guyana i fell off the vegan wagon a bit (because....well my birthday cake and some other sweets...), but overall the country is super easy for vegan travellers. Thanks to the easily available Indian cuisine, amazing fruits and veggies and vegetarian rastafari ITAL foods it´s impossible to run out of the options. Since the moment we arrived to Georgetown I was in food heaven here with the multitude of spices in the air, the smell of indian curries. I missed those smells soooooo much and it was such a welcome change after the monotony in the use of spices in the rest of America. Oh how i missed those spicy sauces and pepper added to everything!!!!Yum! And then Navin showed us the PERFECT place for Ital food.... which became our all time favourite- and we chowed down some serious amounts of it at House of Flavor- the best restaurant of Georgetown (and the only one we visited and revisited many times).
We were also lucky to have a neighbor, who cooks heavenly. Nikeita and her mum fed us some lovely homemade food and showed us how to cook it!

PL Przedsmak kuchennego nieba mieliśmy już podczas przerwy obiadowej podczas autostopu przez dżunglę. Pierwsza porcja roti z warzywami była bowiem początkiem trzytygodniowej uczty. Georgetown zawsze będzie mieć dla mnie zapach indyjskich przypraw wwiercających się aż do zatok obietnicą pikantego jak diabli ale jakże przyjemnego dla podniebienia pożaru. Tak, po półtora roku dobrego, ale ubogiego w przyprawy jedzenia Ameryki Środkowej i Południowej, powróciło do nas azjatyckie smakowe szaleństwo. Zapach indyjskich curry na każdym rogu to dla mnie gwarancją szczęścia. Ale Gujana to nie tylko jedzenie o korzeniach indyjskich. Są też potrawy kreolskie, w tym nasze ukochane smażone plantany no i nasze nowe odkrycie- w wiekszosci wegetariańska kuchnia rastafariańska, czyli ITAL- której zasady bardzo są nam bliskie. Navin zabrał nas do lokalnej, małej restauracji z jedzeniem ital. House of Flavor stał się naszą restauracyjną mekką, pochłanialiśmy tu niewyobrażalne wręcz ilości jedzenia i imbirowo- pomarańczowego soku....
Różnorodność kuchenna oraz łatwa dostępność indyjskich i rastafariańskich potraw, które w większości są roślinne, sprawia że Gujana jest krajem bardzo przyjaznym i łatwym dla wegan....
Ja co prawda miałam kilka niewegańskich incydentów (czasem niechcący, przez niedomówienie a czasem był to mój tort urodzinowy), ale ogólnie nie jest tu trodno wytłumaczyć że się nie je mięsa. Wegetarianizm jest znanym pojęciem a dla weganizmu większość jest raczej wyrozumiała.
Naszą niesamowita sąsiadka Nikeita oraz jej mama były cudownymi kucharkami i bardzo nas rozpieszczały i niemiłosiernie tuczyły (no ok.... nie opieraliśmy się za bardzo) dodatkowo dając nam prywatne lekcje gotowania. Z Gujany zabrałam że sobą cały wielki zeszyt ciekawych przepisów!

homemade

markets

strretfood- mostly indian snack like poolari or roti/ uliczne jedzenie to czesto indyjskie przysmaki

chicken foot (pea flour snack), dough for guyanese style Clap roti, frying poolari and fried shark (made for Hector by Zafeer)/ kurze nogi czyli smazone przekazki z maki z ciecierzycy, ciasto na chleb roti, smazace sie poolari i smazony rekin przygotowany specjalnie dla Hectora

shark, cashew fruits and cassava cassareep sauce/ rekin, owoce nerkowca i sos z juki, nazywany Cassareep

ITAL heaven

SLEEP/ SPANIE/ DORMIR

We slept in the tent while waiting for a ride to Georgetown, and there we had Navins apartament to our disposition (where we didn´t have a mosquito net on the first night so we ended up sleeping in the tent on the balcony) and spent a night at Lovies and Nikeitas parents houses.

Czekajac na stopa spalismy pod namiotem, w Golden Grove zatrzymalismy sie u Navina (pierwsza noc w jego mieszkaniu spedzilismy na balkonie pod namiotem, bo nie mielismy moskitiery). Zostalismy tez zaproszeni do domu ciotki Lovie oraz rodzicow Nikeity.

TRANSPORT
We waited for our ride for a few days- but not because nobody would take us.... it was just because almost nobody takes the road- patience is necesary for hitchhiking here.
The public transport, like buses and boats is rather on the cheap side and works quite well.... but the small buses around capital area are not very comfortable and you have to switch plces in order to let others in and out.

Na stopa z Lethem do stolicy czekaliśmy dluuugo, ale tylko dlatego że ta trasa, oprócz autobusów i rzadko ciężarówek, po prostu nikt nie jeździ. Trzeba uzbroić się w cierpiwosc. Autostopowicze przyjmowani są z sympatią i ogromnym zdziwieniem.
Transport miejski w Georgetown i okolicach działa bardzo dobrze i nie jest bardzo drogi ale busy pełniące rolę publicznego transportu są strasznie niewygodne, zawsze napchane... a żeby wpuscc i wypuścić pasażerów trzeba wsiadać i wysiadać....i tak na okrągło- oczywiście wszystko działa według niepisanych ale z namaszczeniem przestrzeganych zasad.