jueves, 8 de junio de 2017

CIUDAD BOLÍVAR.EN LA ANGOSTURA DEL ORINOCO.



Ciudad Bolívar debe hoy su nombre al Libertador. Fue aquí, en este enclave en la angostura del Orinoco, donde se celebró el famoso Congreso de Angostura en 1819. Este Congreso, celebrado durante la Guerra de Independencia ,estuvo marcado por el ideario de Francisco de Miranda. Esto convirtió a esta ciudad en histórica para siempre.
Esta ciudad que en el pasado se llamaba Santo Tomas de la Nueva Guayana de la angostura del Orinoco, se ubico aquí claramente para aprovechar la "estrechez" del río en este lugar, donde el río solo mide unos 800 m de ancho, facilitando el cruce y navegación de barcas.
En Ciudad Bolívar, uno queda fascinado por el cauce del río Orinoco inmediatamente. En la lejanía se puede observar el primer puente que se construyó para cruzarlo, de 1700 metros de longitud, el famoso puente de Angostura. 
En las inmediaciones del paseo del Orinoco, hay varios embarcaderos usados para cruzar el río y como puertos importantes de comercio. Fue desde uno de ellos, que divisamos por primera vez saltar a uno de los delfines rosados del Orinoco. Después durante casi una hora nos deleitamos viendo surcar las aguas a los grupos de delfines, dibujando en nuestros rostros nuevas sonrisas y mejores recuerdos.
Ciudad Bolívar posee una arquitectura colonial característica y colorida, por la que perderse en busca de historia, museos y lugares destacados, es sin duda una tarea gratificadora.
El Orinoco es impresionante, majestuoso y con solo verlo o evocarlo, la mente parte de viaje a recorrer sus aguas en busca de historias de libros leídos o a soñar con surcar las aguas hacia confines extraños y emotivos.

































Ciudad Bolivar is a very hot city- literally... but otherwise, it´s a nice and colourfull city aswell.  There are small colonial buildings painted in all the colours of the rainbow, main square with an old roman catholic church and lots of steps and colonial balconies- all togheter it makes all that you would expect from a city like that :) I just missed a steamer on the river to make the image perfect (don´t ask me why a steamer though... I just feel that it fits the citys character beautifully). But the highlight of the day was not the architecture.... since we heard it´s the pairing season for pink river dolphins in Orinoco river, we wanted to see them... but since we weren´t lucky on our cruise the other day, we thought the opportunity wouldn´t come anymore... until we saw some big fish jumping high far away in the river while we sat in the park hiding from the heath- and off course- they weren´t fish at all! We were far away from them, but in a second we jumped on our feet and run as fast as possible to have a closer look! Yaaay! We were lucky to see a whole group of about twenty dolphins jumping aroundlike crazy and obviously having lots of fun! Just like us watching them!

*****************

Ciudad Bolivar to piekielnie gorące miasto. Żar leje się z nieba od samego rana, aż odechciewa się zwiedzania. A zwiedzać jest co, bo miasto jest typowym kolonialnym, kolorowym ptakiem. Są typowe małe domki z wielkimi oknami, są wielkie balkony, placyki z kościołami i całe mnóstwo schodów. Jest romantycznie i historycznie a mi do ideału brakowało tylko parowca na rzece- nie pytajcie dlaczego.... po prostu do klimatu miasta bardzo pasuje parowiec, o!
Rzeka Orinoko jest to całkiem imponująca i szeroka- rozsiedliśmy się więc u jej brzegów, schowani w cieniu drzew w parku, kontemplując skaczące wysoko ryby.... które oczywiście nie były rybami. W sekundę po tym jak zorientowaliśmy się, z czym, lub kim mamy do czynienia, zerwaliśmy się na równe nogi, i mimo żaru lejącego się z nieba pobiegliśmy w stronę przystani, gdzie radośnie pluskało się całe stado (na oko jakieś dwadzieścia osobników) różowych delfinów z Orinoko, czyli Inią orinocka.
Myśleliśmy, że zobaczenie ich będzie niemożliwe, mimo że trwał właśnie ich sezon parzenia się. Tymczasem gorący dzień w Ciudad Bolivar przyniósł nam tą radosną niespodziankę, która zaowocowała oparzeniami słonecznymi, bo spotkanie z delfinami Inia sprawilo, że o gorącu zapomnieliśmy, natomiast słońce nie zapomniało o nas :) ALe warto było ;)

miércoles, 7 de junio de 2017

CIUDAD GUAYANA, ENCUENTRO DEL ORINOCO Y EL CARONÍ

Parque la Llovizna.


Ciudad Guayana, es una ciudad producto de la fusión de varias comunidades como son Puerto Ordaz y San Felix. Esta Ciudad, está situada a orillas de dos grandes ríos, el emblemático Orinoco y el Caroní. Y los dos se encuentran aquí,por arte de magia.
Fuimos recibidos en Puero Ordaz por Katherine vía "couchsurfing". Junto a ella y su amiga Ana pudimos descubrir los entresijos mas amables de esta zona minera, conocida como la ciudad del hierro.
Recorrimos los mercados de San Félix o Puerto Ordaz, degustamos cada día comidas callejeras o paseamos por los parques y plazas mas concurridas.Pero fue la naturaleza quien marcó nuestras vivencias y recuerdos en Puerto Ordaz.
Por un lado pudimos visitar el espectacular Parque de la Llovizna, donde un pulmón verde se abre paso custodiando el curso del río Caroní. Aquí  las cascadas son impresionantes y la tranquilidad del entorno digna de disfrutar.
Pero lo realmente espectacular, para nuestros ojos, fue un viaje en catamarán para ver un espectáculo único, el encuentro del río Caroní con el río Orinoco. Su encuentro es hermoso, sus aguas no se juntan, se conocen, coquetean y forman un perfil de dos colores, azul del Caroní y marrón del Orinoco, un fenómeno llamado Caranoco.
Fue fascinante estar allí en ese lugar, y ver este fenómeno natural que nos hipnotizó y alegro el día. Los ríos al provenir de distintas vertientes poseen aguas distintas, el Orinoco arrastra inmensidad de sedimentos y el Caroní mas restos orgánicos de la descomposición de hojarasca, el agua del Orinoco es mas densa y ademas es 2 grados mas caliente.Todos esos fenómenos naturales y particulares de cada río, dan como resultado un encuentro milagroso y bello, que como dice la mitología es el amor entre dos indios de distinta etnia que lucharon para consumar su unión, que se da finalmente en la desembocadura del río Orinoco donde ya las aguas consiguen mezclarse.
Esa frontera natural, de dos colores fue una interesante aventura, un lugar en el que proclamar de nuevo nuestra admiración por este planeta.
Pero el paseo en catamarán no solo nos llevó a este lugar único, sino que nos dio la oportunidad de ver los saltos de la Llovizna y Cachamay desde otra perspectiva .Además pudimos disfrutar de un baño merecido en la aguas del Caroní.
Ciudad Guyana, ciudad importante por sus recursos minerales y su importante industria del hierro y otros metales, fue un buen lugar donde haber pasado una semana entre nuevos amigos, ríos y naturaleza.
Ademas tuvimos la oportunidad de visitar el interior de la Central Hidroeléctrica Macagua, una de las mas grandes país y que se sitúa en el cauce del río Caroní.
¡Gracias Katerine y Ana por vuestra hospitalidad!.















Turbinas en la Central Hidroeléctrica Macagua.



Encuentro del Orinoco (marrón) y el Caroní (azul).


Orinoco y Caroní.













Ciudad Guayana is actually a conglomeration of two big cities: San Félix and Puerto Ordaz. We have spant about a week in the latter, beeing a guest of CS Katherine, who is a beautiful half chilean vegetarian vet. We also had company of her friend Ana, and son Diego.... and we cannot forget the cat, Fiona:)
Our superguides Kat and Anna took us on some serious sightseeing tours around Puerto Ordaz. The most significant place you can visit here is La LLovizna National Park. The absolute highlight of the park is the impressive LLovizna Falls on Caroni river. But the park was so much more than the waterfall- there are many trails around the park, some of them lead over lakes, where you need to jump from stone to stone, other walk you through the rainforest. After the park we also visited the nearby Macagua Dam- you can actually see it fron the inside! It is also a nice art gallery at the same time!
On another occasion Kat organized a boat trip with the catamaran Puertorinoco. We got the chance to see Llovizna Falls fron another, closer perspective, take a dip in the waters of Caroni river, but most of all, see Caronoco. The blue waters of Caroni river and muddy, brown waters of Orinoco meet near to Puerto Ordaz, but they don´t mix right away due to temerature and density difference. As an effect, you can see the exact border between the two rivers. Amazing!

***********************************
Miasto Guayana to wenezuelski odpowiednik polskiego trójmiasta, tyko ze skladajacy się z dwoch miast: San Felix i Puerto Ordaz do ktorych nieoficjalnie dodac mozna pobliskie Ciudad Bolivar. W Puerto Ordaz zagrzaliśmy miejsce na jakiś tydzień, a wszystko dzięki gościnność Katherine z CS, wegetarianki i weterynarki, którą w tym samym czasie odwiedzała jej przyjaciółka Ana. Razem stowrzyly one świetny duet przewodniczek po guyanskim trójmieście, czasami łącząc siły z synem Kat, DIego oraz jej perskim kotem Fiona.
Najważniejszą atrakcją Puerto Ordaz jest park narodowy La Llovizna. Jest to twór nowy i stworzony wokół.... tamy Macagua, która zresztą można odwiedzić przy okazji- od zewnątrz i od wewnątrz (zobaczyć można zarówno mechanizm jak i galerię sztulki znajdujące się w tym samym, nieco opuszczonym budynku). W parku turystów przyciąga przede wszystkim sporej wielkości wodospad Llovizna, który przez działalność tamy stracił sporo swojej mocy i objętości, ale mimo to pozostaje spektakularym widowiskiem naturalnym, szczególnie w słoneczne dni, kiedy wyrzucane z hukiem w powietrze krople wody malują niezliczoną ilość tęcz na tle niebieskiego nieba!
Park przyciąga mieszkańców Puerto Ordaz szczególnie w dni wolne od pracy, stając się schronieniem od gorącego klimatu miasta. Można tu robić pikniki, zajadać się lodami, ćwiczyć jogę i zumbe, biegać, jeździć na rowerze.... ale przede wszystkim spacerować. Gesty deszczowy las pełen jest mniejszych i większych jezior oraz rzek, które przekracza się skacząc po kamieniach lub przechodząc labirynt małych wiszących mostów. 
Kat zorganizowała nam też wycieczkę katamaranem, podczas której odwiedziliśmy wodospad, mając okazję przyjrzeć się mu z innej perspektywy, mogliśmy też popływać w rzece Caroni... ale największe emocje przyniósł ze sobą naturalny fenomen, zwany przez lokalsow  Caronoco. W miejscu, gdzie łączą się wody rzek Orinoco (brązowe wskutek wymieszania z dużą ilością błota) oraz Caroni (chłodne, ciemnoniebieskie wody) widać dokładną linię: rzeki mieszają się bowiem bardzo powoli, ponieważ ich temparatury, rodzaje prądów oraz, przede wszystkim, gęstość, są bardzo różne.